تش دل

بایِه شونِ تَشِ دل بی همه شو مِرژِنِ دوس

-عابد میزائیان

غروب غریب

چی غِریوی که دلش بِیرَه ایواره کِسِلم

-عابد میرزائیان

چَش سیایی که وَنه ازگِل عشقی دِ کِلِم

چَش سیایی که وَنه ازگِل عشقی دِ کِلِم
وِش گوتِم سوختِمَه گوت کِش نکو اوفیش دِلِم

رنگ دل بی وِ گَنِل پا غزل اوما دِ رِکُو
گیسِ نازش وَنَه طوقی دِ جفا دور مِلِم

آسمو تارَه ، زِمی تَپ سُرَه ، دل دُشمِ دِ پی
جَعدَه باریکَه کُلِش تاشَه خدایا نَگِلِم

بایِه شونِ تَشِ دل بی همه شو مِرژِنِ دوس
چی کَواوی سَرِتَش میده وِ چش پیلَه پِلم

قورِ مِن سیل خُمارش کَنَه وا ناخُن غم
چی کَموتَر قش گُسنِه دِ هوا بی اجلم

ائقِدر نازِکَ دل یارِ  رنینِم وه قِصه
اشکنامِش که گوتم نوم خدا وی شِپِلِم

غم دِرآغِل دل تو دارِمِ وا زور گِرِت
بی کَس اُفتامه دِ قَپ شیر و نِمی کَه دَ وِلِم

عاشقی زیچِ دلِم بی نَکَشی دس دِ سَرِم
چی غِریوی که دلش بِیرَه ایواره کِسِلم