مهربان، مهربانو

در ایران باستان بجای کلمات خانم و اقا که ریشه مغولی دارند اجداد خوش سلیقه ما به زن مهربانو می‌گفتند یعنی کسی که مهر خلق میکند و به مرد مهربان می‌گفتند به معنای نگهبان مهر .....

همدیگر رو با این کلمات پرمعنا صدا بزنیم ..."مهربانو " همسر ، مادر، دختر، خواهر، دوست، "مهربان" همسر، پدر، پسر، برادر، دوست....