مهربان، مهربانو

در ایران باستان بجای کلمات خانم و اقا که ریشه مغولی دارند اجداد خوش سلیقه ما به زن مهربانو می‌گفتند یعنی کسی که مهر خلق میکند و به مرد مهربان می‌گفتند به معنای نگهبان مهر .....

همدیگر رو با این کلمات پرمعنا صدا بزنیم ..."مهربانو " همسر ، مادر، دختر، خواهر، دوست، "مهربان" همسر، پدر، پسر، برادر، دوست....

شعر خوانی حامد عسکری بمناسبت روز زن

روز زن به همه مهربانوان وطنم گرامی.

عاشقانه ای از محمد علی بهمنی

اندوه بزرگی ست ، زمانی که نباشی!

دکلمه

بوسه زنانه

"ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻥ ﻫﺎ ﻣﯿﻮﻩ ﭼﯿﺪﻥ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﻠﻨﺪ ﻟﺬﺕ ﺧﺎﺻﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﺑﻮﺳﯿﺪﻥ ﺭﻭﯼ ﭘﻨﺠﻪ ﺁﻣﺪﻥ ﺭﺍ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻮﺳﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ"

باید شعر را بوسید

وقتی تو، رفتنی باشی

وقتی تو دلت گیر این خانه و این پنجره ها نباشد

وقتی دلت هوای نشستن و تماشای غروب خورشید در ایوان خانه دیگری داشته باشد 

وقتی هر بعد از ظهر دلت هوس چای این قوری چینی و این سماور کهنه را نکند

وقتی شمعدانی های کنج این حیاط زرد شده باشند و تو یادشان نکنی

وقتی چشمت را روی اینکه من بی تو سردم میشود اینجا ببندی

وقتی چمدانت آماده باشد که تو یکی از همین عصرهای بیحوصله بیایی و دستش را بگیری و با خودت سفریش کنی

اصلا وقتی چمدان داشته باشی

باید شعر را بوسید ، کناری گذاشت و برایش فاتحه خواند

آخر من که چیزی نداشتم تا نثارت کنم

جز همین شعرهای وامانده

که هیچکدامشان عرضه نگه داشتن تو را نداشتند…

-پاکباز

تلخترین قصه دنیا!

حکایت خاله سوسکه رو احتمالا خیلیاتون شنیدین، دختر زیبا رویی که پدرش به خاطر تنگدستی اونو با پای پیاده راهی همدان میکنه که بره و زن مش رمضون بشه "نون گندم بخوره و قلیون بلور بکشه و منت بابا نکشه!"

تو مسیر مسافرتش به همدان از بازاری میگذره و خاستگارای مختلف از کسبه بازار براش پیدا میشه، بقال و بزاز و خراط و خیاط و…

خاله سوسکه قصه ما تو جواب خاستگارا فقط یه سوال میپرسه ازشون "اگه دعوامون بشه، منو با چی میزنی؟"

هر کدوم از خاستگارا به تناسب شغلی که دارن جواب خاله سوسکه رو میدن، بقال با سنگ ترازو و پنبه زن با کمون پنبه زنی و…

خاله سوسکه هم با دل شکسته همشونو رد میکنه تا بالاخره به آقا موشه میرسه… 

آقا موشه تو جواب سوال خاله سوسکه چیزی میگه که باعث میشه خاله سوسکه به خاستگاریش جواب مثبت بده و زنش بشه.

خاله سوسکه وقتی از آقا موشه عاشق ما سوال معروفشو پرسید که اگه دعوامون بشه منو با چی میزنی آقا موشه جواب داد "من با دم نرم و نازکم به چشمات سرمه میکشم، نمیزنمت"

خاله سوسکه هم عاشق آقا موشه شد و با هم ازدواج کردن، و ای کاش داستان خاله سوسکه مث همه داستانا اینجا که عاشق و معشوق قصمون به هم رسیدن تموم میشد اما… 

باری، خاله سوسکه و آقاموشه با هم زندگی شیرینی شروع میکنن و در کنار هم خوشحالن اما این خوشحالی زیاد دوام نمیاره! 

یه روز که آقاموشه رفت سر کارش خاله سوسکه خواست لباسای شوهرشو تو آب رودخونه بشوره که پاش سر خورد و افتاد توی آب! 

آقاموشه به زحمت نجاتش داد و بردش توی خونه اما خاله سوسکه حسابی مریض شده بود، آقاموشه هم که عاشق خانومش بود، رفت که براش آش بپزه ولی افتاد تو دیگ آش و… مرد! 

خاله سوسکه هم بعد از اون سیاهپوش شد و دیگه با هیچکس ازدواج نکرد و تا همیشه رخت سیاه به تن داشت.

قصه خاله سوسکه با اون پایان تراژدیک شاید فقط تلخترین قصه دنیا نباشه که یقینا واقعی ترین روایت از زندگی ما آدمهاست

همه در مسیر رسیدن به پایانی خوش، با آدمهای مختلفی رودررو میشیم که هرکدوم به طریقی میخان وارد زندگیمون بشن و ما دیگه یاد گرفتیم از اونها نه محبت بی پایان بخوایم و نه عشق اسطوره ای بلکه سقف نگرانی ما از بودنشون اینه که اون آخر کار، جایی که قراره حرفا و وعده های امروزشون یادشون بره چطور ما رو میزنن!

دیگه معیارمون واسه انتخاب میشه اینکه کی آرومتر میزنه، چرا که میدونیم آخرش هممممه قراره روزی بزنن! و دردآورتر اونجاست که وقتی از بین همه این عاشقای امروز و دل شکنای فردا یکیشونو انتخاب میکنیم، بهش دل میبندیم و عاشقش میشیم، به بودنش عادت میکنیم و در کنارش آرومیم، انگار ابر و باد و مه و خورشید و فلک از اون روز دست به دست هم میدن که اون رو از ما بگیرن حتی به این طریق که بیفته تو دیگ آش!!! 

داستان خاله سوسکه انگار که نه یه قصه بلکه یه آینه است رو در روی همه ما و روایتگر اینه که ما بهش میگیم زندگی. 

-پاکباز