نیمه گمشده

اینکه گفتن هر کسی نیمه گمشده ای داره کاملا درست، ولی نگفتن الزاما نیمه گمشده اون شخص حتما  با خودش هم عصره!!! 

از کجا معلوم؟ شاید من نیمه گمشده همون دختری باشم که سعدی اونهمه عاشقش بود و اون حتی بهش نگاه هم نمیکرد! 

یا دختری که برای رفتن به مدرسه کفشهای پرندشو بپوشه و تو سالهای پنج رقمی زندگی کنه! 

یا اصلا شاید خارج از راه شیری تو یه سیاره دیگه داره در آرزوی داشتن من هر شب به آسمون نگاه میکنه و شعرهای فضایی میگه!

آره... مطمینا همینجوریه!!! مگه میشه کسی نیمه گمشده نداشته باشه اصلا؟؟؟

-پاکباز